DIRUI H10 URINE STRIP (100 szt.) - Paski do badania moczu - 10 parametrów: urobilinogen, bilirubina, ketony (kwas acetylooctowy), krew, białko, azotyny, leukocyty, glukoza, ciężar właściwy, pH.

DIRUI H10 URINE STRIP - Paski do badania moczu

Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro  do użytku profesjonalnego (według definicji ustawy o wyrobach medycznych z 20.05.2010 r.) Testy nie są przeznaczone dla użytkowników w domu.

Paski oznaczają w moczu następujące parametry: urobilinogen, bilirubina, ketony (kwas acetylooctowy), krew, białko, azotyny, leukocyty, glukoza, ciężar właściwy, pH

• materiał do badania – mocz
• przechowywanie w temperaturze 2 – 30°C
• opakowanie zawiera 100 pasków 

Paski DIRUI H Series Urinalysis Strips przeznaczone są do półilościowych i jakościowych oznaczeń z moczu. 

Pobranie próbki:

Do badania najlepiej używać świeżego moczu, pobranego do czystego i suchego pojemnika. Moczu nie odwirowywać. Przed wykonaniem oznaczenia mocz dokładnie wymieszać. Oznaczenie należy wykonać w ciągu 2 godzin od pobrania próbki. Wszystkie próbki należy pobierać i przechowywać w warunkach higienicznych. 

Wyniki mogą być odczytywane wizualnie i przy pomocy analizatora 

Odczyt wizualny:

Z opakowania pasków testowych wyjmij pasek i natychmiast szczelnie zamknij opakowanie.

1. Zanurz całkowicie pasek testowy w badanym, dobrze wymieszanym moczu i natychmiast wyjmij go z moczu, aby uniknąć rozpuszczania się reagentów.

2. Po wyjęciu paska, usuń nadmiar moczu przez otarcie krawędzi paska o bibułę lub o brzeg pojemnika z moczem.

3. Trzymając pasek testowy poziomo, porównaj zabarwienie pól na pasku ze skalą barwną umieszczoną na opakowaniu. Zanotuj wyniki. Przy ocenie pół- ilościowej podczas odczytywania wyników uwzględnij odpowiadające poszczególnym parametrom czasy czytania. Przy ocenie jakościowej wyniki należy odczytywać w czasie 1-2 minut od momentu zanurzenia paska w moczu. W przypadku otrzymania wyniku pozytywnego, test należy powtórzyć. Zmiany w zabarwieniu pól, które obserwuje się po czasie 2 minut nie mają znaczenia diagnostycznego. 

Charakterystyka testu 

Glukoza: test jest swoisty dla glukozy, nie jest znana żadna inna substancja wydalana z moczem, która mogłaby dać wynik dodatni. Stężenie kwasu askorbinowego ≥2,8 mmol/l lub stężenie kwasu acetylooctowego ≥1,0 mmol/l może dawać wynik fałszywie ujemny dla stężenia glukozy 3~7mmol/l

Bilirubina: w moczu zdrowej osoby bilirubina nie występuje. Obecność bilirubiny w moczu powinna wiązać się z przeprowadzeniem dalszej diagnostyki. Leki barwiące mocz na czerwono oraz substancje o barwie czerwonej w środowisku kwaśnym jak np. fenazopirydyna mogą wpływać na wyniki. Wysokie stężenie kwasu askorbinowego może dawać wyniki fałszywie ujemne.

Ketony: strefa reakcyjna reaguje z kwasem acetylooctowym w moczu, nie reaguje z acetonem i kwasem β-hydromasłowym. W moczu zdrowej osoby ketony nie występują. Wyniki fałszywie pozytywne mogą wystąpić w moczu mocno zabarwionym lub o dużym stężeniu metabolitów Lewodopy.

Ciężar właściwy: test pozwala na oznaczenie ciężaru właściwego moczu w zakresie: 1,000–1,030. Wyniki korelują z wynikami uzyskanymi metodą refraktometryczną w odstępach co 0,005. Przy odczycie wizualnym, dla większej dokładności wartość 0,005 można dodać do odczytu z pH lub wyniku wyższego niż 6,5. Analizator przelicza wyniki automatycznie. Niejonowe składniki moczu jak glukoza, barwniki nieprzepuszczalne dla promieniowania nie wpływają na wynik testu. Mocze silnie alkaliczne mogą dawać wyniki nieco niższe niż w wyniki otrzymane innymi metodami do oznaczania ciężaru właściwego. Podwyższony ciężar właściwy może być spowodowany obecnością umiarkowanych ilości białka w moczu (100–750 mg/dl).

Krew: wyniki mogą się różnić dla poszczególnych pacjentów, ocena kliniczna powinna zostać przeprowadzona dla każdego przypadku indywidualnie. Jeśli w strefie reakcyjnej w ciągu 60 sek. pojawią się zielone plamki (całe erytrocyty) lub zielona barwa (hemoglobina/mioglobina) należy przeprowadzić dalsze badania. Krew w moczu jest często spotykana u kobiet w czasie menstruacji. 150 µl – 620 µl hemoglobiny jest w przybliżeniu równe 5-15 całym erytrocytom na µl. Test jest wysoce czuły dla hemoglobiny i może stanowić uzupełnienie oceny mikroskopowej. Duży ciężar właściwy może obniżać czułość testu. Test jest tak samo czuły dla mioglobiny jak dla hemoglobiny. Niektóre substancje utleniające jak np. podchloryn mogą dawać wyniki fałszywie dodatnie. Peroksydaza pochodzenia mikrobiologicznego, związana z infekcją dróg moczowych, może powodować wyniki fałszywie dodatnie. Stężenie kwasu askorbinowego w moczu poniżej 5,0 mmol/l nie wpływa na wyniki testu.

pH: test oznacza pH zakresie 5,0–8,5 (dla odczytu wizualnego), 5,0–9,0 ( dla odczytu przy pomocy analizatora).

Białko: test jest bardziej czuły na albuminy niż na globuliny, hemoglobinę, białko Bence-Jones’a czy mukoproteiny. Wynik ujemny nie wyklucza jednak obecności tych białek w moczu. Normalnie białko nie jest wykrywane w moczu, chociaż niewielkie jego ilości są wydalane przez zdrowe nerki. Zabarwienie odpowiadające jakiemukolwiek innemu polu barwnemu niż ślad (trace) wskazują na obecność białka w moczu. Mocze silnie alkaliczne mogą dawać wyniki fałszywie dodatnie. Mocz zanieczyszczony czwartorzędowymi solami amonowymi i środkami czyszczącymi zawierającymi chlorheksydynę może również dawać wyniki fałszywie dodatnie.

Urobilinogen: test wykrywa urobilinogen na poziomie co najmniej 3 µmol/l (ok. 0,2 jedn.Ehrlicha/dl). Wynik 34 µmol/l jest wynikiem granicznym i 2 wskazuje na konieczność przeprowadzenia dalszych badań. Wynik negatywny nie wyklucza ostatecznie obecności urobilinogenu w moczu.

Azotyny: test wykrywa azotyny wytwarzane w moczu przez bakterie (głównie Gram ujemne) z azotanów pochodzenia pokarmowego. Test oznacza azotyny i nie reaguje z innymi substancjami obecnymi w moczu. Pojawienie się różowych plam lub krawędzi nie oznacza wyniku pozytywnego, ale każdy stopień jednolitego, różowego zabarwienia należy interpretować jako wynik dodatni. Natężenie różowego zabarwienie pola nie odzwierciedla ilości bakterii obecnych w moczu. Negatywny wynik nie wyklucza obecności bakterii w dużej ilości. Uzyskanie negatywnego wyniku jest możliwe w przypadku: (1) kiedy w moczu nie występują bakterie przetwarzające azotany do azotynów; (2) czas przetrzymywania moczu w pęcherzu moczowym był zbyt krótki (poniżej 4 godzin), aby azotany zostały przekształcone do azotynów; (3) dieta była pozbawiona azotanów. Duży ciężar właściwy może zmniejszać czułość testu. Kwas askorbinowy poniżej lub na poziomie 1,4 mmol/l nie wpływa na wyniki testu.

Leukocyty: test bazuje na działaniu obecnej w leukocytach (granulocytach) esterazy. W moczu zdrowej osoby leukocyty nie występują. Ślad leukocytów ma zatem znaczenie diagnostyczne i zaleca się powtórzenie badania ze świeżej próbki moczu. Powtórzony wynik „śladowy” ma znaczenie diagnostyczne. Próbka moczu zanieczyszczona upławami może dawać wyniki dodatnie. Podwyższony poziom glukozy (160 mmol/l) i duży ciężar właściwy mogą zaniżać wyniki.

Kwas askorbinowy: test wykrywa kwas askorbinowy w moczu. Oznaczenie kwasu askorbinowego w moczu pozwala określić poziom kwasu askorbinowego w ciele i wpływ kwasu askorbinowego na wyniki testu glukozy, bilirubiny, krwi i azotynów. Obecność w moczu utleniaczy takich jak nadmanganian potasu czy podchloryn obniża czułość testu.