Test Chlamydia Antygen
Wyrób medyczny do diagnostyki in vitro do użytku profesjonalnego (według definicji ustawy o wyrobach medycznych z 20.05.2010 r.) Testy nie są przeznaczone dla użytkowników w domu.
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca badania przesiewowe w kierunku Chlamydii.
PODSUMOWANIE:
Do rodzaju Chlamydia zalicza się 3 gatunki: Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, głównie patogeny ludzkie i Chlamydia psittaci, głównie patogen zwierzęcy. Chlamydia trachomatis obejmuje 15 znanych serotypów. Są one związane z infekcjami moczowo-płciowymi i ziarnicą weneryczną pachwin (LGV). Zakażenia Chlamydia trachomatis są najczęstszymi chorobami bakteryjnymi przenoszonymi drogą płciową. W USA notuje się ok. 4 milionów nowych przypadków rocznie, głównie zapalenia szyjki macicy i nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej Bakteria ta powoduje również zapalenie spojówek i zapalenie płuc u dzieci (2, 4-7). Infekcje Chlamydia trachomatis są bardzo rozpowszechnione i często przenoszą się bezobjawowo, powodując ciężkie komplikacje u kobiet i noworodków. Do komplikacji infekcji wywołanych Chlamydiami, u kobiet, należą zapalenie szyjki macicy, zapalenie cewki moczowej, zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie przydatków macicy (PID), zwiększone niebezpieczeństwo wystąpienia ciąży pozamacicznej i niepłodności. Przeniesienie choroby z matki na noworodka w czasie porodu może spowodować zapalenie spojówek i zapalenie płuc. U mężczyzn co najmniej 40% wszystkich przypadków nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej jest związana z zakażeniami Chlamydiami i zapaleniem najądrzy. Około 70% kobiet z zapaleniem szyjki macicy i do 50% mężczyzn z zapaleniem cewki moczowej ma objawy. Infekcje Chlamydia psittaci są związane z chorobami układu oddechowego u osób, które miały kontakt z zakażonymi ptakami i nie są przenoszone z człowieka na człowieka. Chlamydia pneumoniae, po raz pierwszy wyizolowane w 1983 r., są związane z zakażeniem dróg oddechowych i zapaleniem płuc. Zakażenia Chlamydiami są rozpoznawane w tradycyjny sposób poprzez wykrycie bakterii metodą hodowli komórkowej lub łąńcuchwej reakcji polimerazy PCR. Wraz z PCR, metoda hodowli komórkowej jest najbardziej czułą i swoistą metodą laboratoryjną, ale jest pracochłonna, kosztowna i długotrwała (2-3 dni), a w wielu instytucjach nie należy do badań rutynowych. Badania bezpośrednie, takie jak metoda immunofluorescencji (IFA), wymagają specjalistycznego sprzętu i wykwalifikowanego personelu do odczytu wyników.
ZASADA:
Chlamydia Antygen jest szybkim testem immunochromatograficznym. W celu wykonania testu pobiera się próbkę, którą wprowadza się do probówki zawierajacej roztwór ekstrakcyjny A. Po 2 min. do probówki dodaje się roztwór ekstrakcyjny B. Po ekstrakcji wprowadza się 3 krople (ok. 120 µl) wyekstrahowanej próbki do okienka nanoszenia próbki na płytce testowej. Na membranie testu zostały naniesione monoklonalne przeciwciała specyficzne dla antygenu w strefie testowej i kozie przeciwciała skierowane przeciwko króliczym w strefie kontrolnej. W czasie wykonywania testu, antygeny obecne w próbce reagują z monoklonalnymi przeciwciałami znakowanymi złotem i przemieszczają się siłami kapilarnymi wzdłuż membrany. Jeśli próbka zawiera antygen chlamydia, w strefie testowej na membranie testu powstaje kompleks swoiste przeciwciało-Chlamydia-przeciwciało znakowane złotem i tworzy się różowy prążek. Jeśli antygen Chlamydia nie jest obecny w próbce, to różowy prążek pojawia się tylko w strefie kontrolnej. Prążek w strefie kontrolnej powstaje bez względu na obecność antygenu w badanej próbce.
MATERIAŁ DO BADANIA:
- wymaz z szyjki macicy kobiet
- wymaz z cewki moczowej mężczyzn
- próbka moczu mężczyzn
SPECYFIKACJA:
- odczyt wyniku – 15 minut
- wykrywa już 1,0 x 105 organizmów/ml
- przechowywanie w temperaturze 2 – 30°C
DODATKOWE INFORMACJE:
Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Chlamydia psittaci - te trzy rodzaje bakterii są odpowiedzialne za rozwój różnego rodzaju chorób, w tym poważnych infekcji układu oddechowego. Jakie dolegliwości wywołuje każda z nich? Dowiedz się więcej na ten temat i sprawdź, jak zdiagnozować obecność Chlamydii w organizmie.
Chlamydia pneumoniae
Bakteria Chlamydia pneumoniae przyczynia się do rozwoju wielu infekcji dolnych i górnych dróg oddechowych. Początki choroby wydają się niewinne. Pierwsze objawy zakażenia Chamydia pneumoniae to przeważnie chrypka, ból gardła, podwyższona temperatura. Pojawia się także kaszel, który może trwać kilka tygodni. Lista chorób, które mogą wywołać drobnoustroje z tego rodzaju jest jednak długa, a ich symptomy i przebieg zależą od danego schorzenia. U zakażonej bakterią osoby może rozwinąć się zapalenie błony śluzowej nosa, zapalenie gardła, ucha środkowego, zatok, krtani, a także zapalenie oskrzeli czy płuc. Istnieje także związek między zakażeniem bakterią a rozwojem przewlekłych schorzeń, takich jak astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc albo sarkoidoza.(1)
W jaki sposób możliwe jest wykrycie zakażenia? Jeśli masz problemy z układem oddechowym, udaj się na konsultację lekarską i zrób wszystkie zalecone badania. Dobrym sposobem jest także wykonanie w jednym z laboratoriów testów na obecność we krwi przeciwciał skierowanych przeciwko Chlamydia pneumoniae w klasie IgG lub IgM.
Niestety, leczenie Chlamydia pneumoniae bywa długotrwałe i problematyczne, ze względu na odporność bakterii na antybiotyki beta-laktamowe, wykorzystywane w leczeniu infekcji bakteryjnych.(1)
Chlamydia trachomatis
Zakażenie tym rodzajem bakterii jest przenoszone drogą płciową, w tym poprzez kontakt oralny. Infekcja bardzo często nie daje jakichkolwiek objawów, u ponad 70% kobiet i 50% mężczyzn nie występują symptomy ze strony układu moczowo-płciowego, natomiast Chlamydia w gardle lub odbytnicy przeważnie wcale nie wywołuje objawów.(2) Jeśli jednak symptomy występują, to w przypadku kobiet należą do nich: zmiana barwy, zapachu lub ilości wydzieliny z pochwy, krwawienia po stosunku, między miesiączkami lub bardziej obfite miesiączki, pieczenie podczas oddawania moczu, dyskomfort i bóle podbrzusza. Gdy zakażenie bakterią Chlamydia dotyczy panów, możliwymi objawami są: pieczenie podczas oddawania moczu, wydzielina z cewki lub ból jąder.(2) Jak można zdiagnozować zakażenie? Jeśli uważasz, że w Twoim przypadku mogło do niego dojść, np. w wyniku kontaktu seksualnego bez użycia prezerwatywy, zgłoś się do lekarza na pobranie wymazu. Ważne jest jak najszybsze podjęcie leczenia, aby bakteria nie spowodowała powikłań!
Chlamydia psittaci
Ten rodzaj bakterii wywołuje chorobę ptasią, jednak do zakażenia może dojść nie tylko poprzez zarażone ptactwo, lecz także inne zwierzęta lub chorego człowieka. Przebieg choroby może wyglądać odmiennie w różnych przypadkach. Poszczególne szczepy bakterii są zdolne uszkodzić układ oddechowy, ośrodkowy układ nerwowy, zaatakować śledzionę i wątrobę. Choć nie każde zakażenie wiąże się z wystąpieniem objawów, może wywołać dolegliwości grypopodobne lub zapalenie płuc o ciężkim przebiegu, z towarzyszącą gorączką, dreszczami, suchym kaszlem i bólami mięśni. W celu zdiagnozowania infekcji konieczne jest przeprowadzenie badań laboratoryjnych i serologicznych. Następnie należy rozpocząć przyjmowanie wskazanych przez lekarza antybiotyków. (3)
Czy można uchronić się przed zakażeniami?
Jak widzisz, Chlamydie są w stanie wywołać zróżnicowane dolegliwości, a zakażenie wygląda inaczej w przypadku poszczególnych rodzajów bakterii. W profilaktyce pomocne jest zachowanie wysokich standardów higieny osobistej, używanie prezerwatyw, a także dbanie o odporność organizmu, aby był w stanie lepiej radzić sobie z infekcjami. Jeżeli masz objawy lub uważasz, że w Twoim przypadku mogło dojść do zakażenia, wykonaj testy i zgłoś się do lekarza. Szybkie podjęcie leczenia umożliwi Ci powrót do zdrowia!
1. Ewa B. Górska i wsp., Chlamydophila pneumoniae jako przyczyna chorób układu oddechowego, Borgis - Medycyna Rodzinna 3/2013, s. 99-105
2. Zakażenie Chlamydia trachomatis - informacja dla pacjenta, International Union Against Sexually Transmitted Infections/ Polskie Towarzystwo Dermatologiczne, data publikacji: 2010; tłumaczenie: dr hab.med.Agnieszka B.Serwin
3. Z.Gliński, K.Kostro, Zagrożenie zoonozami od zwierząt towarzyszących. Część I. Wścieklizna, choroba ptasia, erlichioza, leptospiroza, kampylobakterioza, salmonelloza i listerioza, Życie Weterynaryjne, 2013, 88(12)
